RC213V (od 2012)

Kiedy podjęto decyzję o przejściu do pojemności 1000 cm³ w Mistrzostwach Świata MotoGP 2012 inżynierowie Hondy zaprojektowali trzecią zupełnie nową maszynę do startów w klasie królewskiej.

Po raz kolejny motocykl powstał dzięki know-how wyciągniętemu z poprzednich maszyn i po raz kolejny był zupełnie inny.

Honda nie postanowiła jedynie powiększyć pojemność silnika. Firma zdecydowała się zrobić wyraźną przerwę od RC212V, budując zupełnie nowy silnik, 90-stopniowy V4. RC213V nie był pierwszym 90-stopniowym silnikiem V4, który zbudował Honda. Owalne tłokowe NR500 z początku 1980 roku były zasilany przez 90-stopniowy V4, podobnie jak VF750, VFR750, RC30 i RC45 z 1980 i 1990 roku.

90-stopniowy V4 nie jest tak kompaktowy jak węższe jednostki, ale Honda zdecydowała, że zdoła zalety tego silnika przeważyć nad wadami, opracowując nowe rozwiązania konstrukcji ramy, airboxa, wydechu i zbiornika paliwa, aby zmniejszyć ogólne wymiary.

Dużą zaletą 90-stopniowego V4 jest doskonała równowaga, która sprawia, że motocykl łatwiej jest dostroić, zwłaszcza gdy inżynierowie chcą eksperymentować z różnymi konfiguracjami, aby zapewnić najlepsze dostrojenie mocy i momentu obrotowego.

Kiedy 1000 cm³ po raz pierwszy ścigał się w Mugello w 2012 roku, Dani Pedrosa i jego RC213V osiągnął czas okrążenia o 4,9 sekundy lepszy niż w 2002 roku oraz prędkość 342,9 km/h na głównej prostej, 18,4 km/h szybciej niż pierwszy RC211V. Liczby te ilustrują postępy poczynione nie tylko w zakresie wydajności na prostej, ale także ogólnej wydajności, poprzez poprawę wszystkich aspektów projektowania podwozia i inżynierii elektronicznej.

Drugi rok 1000 cm³ rozpoczął dominującą relację współczesnego MotoGP: RC213V i Marca Marqueza. W 2013 roku RC213V pomógł młodemu Hiszpanowi  zostać pierwszym debiutantem z mistrzostwem w najwyższej klasie od czasu, gdy „Król” Kenny Roberts zdobył tytuł mistrza świata w 1978 roku.

Od początku Marquez był w stanie wycisnąć więcej z RC213V niż ktokolwiek inny. Jego technika jazdy pozwoliła mu w pełni wykorzystać imponującą stabilność hamowania motocykla, gdzie zyskiwał dużo czasu nad rywalami.

W 2014 roku Marquez był jeszcze silniejszy, wygrywając 13 z 18 wyścigów, co równa się rekordowi wszech czasów Micka Doohana, osiągniętego z NSR500 Hondy w 1997 roku. W  2015 roku , choć Marquez i Pedrosa wygrali łącznie 7 wyścigów, tytuł mistrzowski wymykał się Hondzie. To była porażka, z której zespół Hondy i Marquez wyciągnęli właściwe wnioski i od tamtej pory zdobywają tytuły zarówno indywidualne jak i konstruktorów.

W 2016 roku MotoGP przeszło kolejną ważną zmianę przepisów – opony Bridgestone zostały zastąpione przez Michelin, a fabrycznie wyprodukowana elektronika została zastąpiona ogólnie dostępnym sprzętem i oprogramowaniem, więc cała stawka używała tych samych elektronicznych  elementów sterujących.

Zmiany te wymagały ogromnej ilości pracy od inżynierów HRC. Nowa technologia i elektronika nie były tak skuteczne, więc wydajność silnika musiała być zmodyfikowana. Silnik RC213V przeszedł kilka poważnych przeróbek w ciągu najbliższych kilku lat.

Aerodynamika stała się również znacznie ważniejszym czynnikiem w MotoGP, a nowe konstrukcje zwiększają siłę docisku z przodu RC213V, aby jeszcze bardziej zmniejszyć liczbę wheelie.

Marquez okazał się mistrzem adaptacji do wszystkich tych różnych technologii.

W 2019 roku były mistrz świata 125 cm³ i Moto2 po raz kolejny odniósł 13 zwycięstw w sezonie, częściowo dzięki kolejnej dużej przebudowie silnika, która dała znaczny zastrzyk mocy. Na Mugello w 2019 roku najszybszy RC213V należał do kierowcy teamu LCR Castrol Honda Cala Crutchlowa – 354,7 km/h, poprawa 30,2 km/h nad pierwszym RC211V.

Mimo, że Marquez nie wygrał GP Włoch w 2019 – był 0,04 sekundy za miejscowym Danilo Petruccim – ale warto porównać ich czas wyścigu do inauguracyjnego sezonu MotoGP. Wyścig Mugello w 2019 był o dwie minuty i siedem sekund szybszy niż w 2002 roku!

Marquez zakończył rok 2019 zwycięstwem w kończącym sezon Grand Prix Walencji. Było to jego 56zwycięstwo w MotoGP i 81 zwycięstwo modelu RC213V w ciągu ośmiu lat i 145 wyścigów w erze 1000 cm³. Inni zawodnicy, którzy wygrali wyścigi z RC213V to Casey Stoner, Dani Pedrosa, Cal Crutchlow i Jack Miller. Kiedy MotoGP powróci do akcji Marc Marquez i jego koledzy dosiadający na RC213V – Alex Marquez, Cal Crutchlow i Takaaki Nakagami – będą mocno pracować z inżynierami Hondy o dobicie do 100 zwycięstw modelu RC213V.